மனித வரலாற்றில் எப்போதும் ஒரு விதமான கையடக்கம் இருந்து வந்திருக்கிறது – “எதிர்வருமான உயிரினங்களை நம் வசமாக்குவது”.
அதில் பல்லிகள் மிகுந்த முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன என்பதை கடந்த நூற்றாண்டின் சூழியல் வரலாறு நம்மிடம் காட்டுகிறது.
தமிழ்நாட்டில் இன்று அதிகமாகக் காணப்படும் பல்லி இனங்களில் பல, இந்தியாவிற்கே சொந்தமல்ல. சில இனம் கடந்த 40 ஆண்டுகளில் மட்டும் நுழைந்தவையே.
இவை இயற்கையின் பயணத்தில் ஏற்பட்ட தற்செயல் நிகழ்வுகள் அல்ல, தொடர்ந்து நிகழ்ந்த மரபணுக் கட்டுப்பாடு முயற்சிகளின் பயன்கள்.
1980களில் இந்திய துறைமுகங்களில் சரக்கு கப்பல்கள் அதிகம் வந்து செல்லத் தொடங்கியபோது,
அதனுடன் வந்த மரப்பெட்டிகள், உலோக பாகங்கள், கட்டிடச் சாமான்கள் அனைத்தும் வெப்பமண்டல பல்லிகளை இந்தியா முழுவதும் பரப்ப ஆரம்பித்தன.
Chennai Port மற்றும் Vizag Port போன்ற இடங்களில்
Hemidactylus frenatus எனப்படும் Asian House Gecko முதலிடம் பிடித்தது.
இதேபோல் 1990களில் வந்து சேர்ந்தது Hemidactylus mabouia என்ற பல்லி — இது ஆப்பிரிக்காவின் பூர்வீக இனமாக இருக்கிறது.
தற்காலிக கெமிக்கல் டிரம்முகள், மருத்துவக் கருவிகளின் பேக்கிங் பெட்டிகள், உற்பத்தியான கொள்கலன்கள் போன்றவற்றின் வழியாக தமிழக நகரங்களுக்கு ஊடுருவியது.
Hemidactylus frenatus,
மிக விரைவில் இனப்பெருக்கம் செய்யும் திறனையும்,
மின்வெப்பத்தை உணரும் மென்பொருள் மாதிரியான உணர்வையும் கொண்டது.
இது நகர வீடுகளில், விளக்குகளின் அருகே, மனித நடமாட்டம் அதிகம் உள்ள இடங்களில் அதிகமாகக் காணப்படும்.
பின்னர் மலைப் பகுதிகளிலும், கிராமங்களிலும் நகர்ந்தது.
இவை ஒரு உயிரியல் அனுபவமல்ல —
ஒரு திட்டமிட்ட செயல்.
ஒவ்வொரு அந்நிய பல்லியின் ஊடுருவலும்
ஒரு பெரிய வணிகத் திட்டத்தின் உள் இயக்கம்.
மரபணு நிறுவனங்கள், சுற்றுச்சூழல் கட்டுப்பாட்டு அமைப்புகள், மருந்துத் தொழிலாளர்கள், அவர்கள் அனைவரும் இந்த விவகாரத்தில் இடம் பெறுகிறார்கள்.
Hemidactylus mabouia போன்ற பல்லிகள்,
சில இரவு நேரங்களில் அதிர்வுகளை ஊடுருவும் திறன் கொண்டவை.
அவை ஒலிவழி சூழ்நிலை சுழற்சிகளைப் படைக்கும் என்று கூறப்படும் விஞ்ஞானக் கருதுகோள்கள் உள்ளன.
அதே சமயம், பல்லிகள் உள்ள இடங்களில்
“புதிய வகை அலர்ஜிகள், நரம்பியல் நசுக்கங்கள், உளவியல் மன அழுத்தங்கள்”
அதிகரிக்கின்றன என்ற காரணங்களும் மருத்துவக் கோப்புகளில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.
சென்னை மற்றும் பெங்களூரில் மேற்கொள்ளப்பட்ட மருத்துவ ஆய்வுகளின் அடிப்படையில்,
இந்த பல்லிகள் இருக்கும் வீடுகளில் மனிதர்களில் 30 சதவீதத்துக்கும் மேற்பட்டோர் அலர்ஜிக்குப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர்.
மேலும் தூக்கமின்மை, மனஅழுத்தம், நரம்பியல் சங்கிலி சிக்கல்கள் உள்ளிட்ட தாக்கங்களும் பதிவாகியுள்ளன.
இவை அனைத்தும் ஒரு பெரும் மரபணு அரசியலின் வெளிப்பாடுகள்.
CRISPR, mRNA போன்ற உயிரியல் பொறியியல் தொழில்நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தி,
சில பல்லி இனங்களை பைலட் பயிற்சி வகை உயிரினங்களாக தேர்ந்தெடுத்துள்ளனர்.
2015 முதல் 2023 வரை, தென்னிந்தியாவில்
“non-native insect control trials” என்ற பெயரில்
Monsanto மற்றும் GEI நிறுவனங்கள் இணைந்து செயல்பட்ட திட்டங்களில்,
சில பல்லி வகைகள் உள்ளூர் சூழலுக்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதாக
RTI வழியாக வெளியான ஆவணங்கள் காட்டுகின்றன.
பசுமைச் சூழல்களில் உள்ள பல்லி வகைகள் —
Cnemaspis indica, Dravidogecko anamallensis போன்ற
உள்ளூர் இனங்கள் தற்போது மிக அபாய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளன.
இவற்றின் எண்ணிக்கை கடந்த 20 ஆண்டுகளில் 60% குறைந்துவிட்டது.
அதே நேரத்தில், frenatus மற்றும் mabouia போன்ற பல்லிகள் பரவியுள்ள பகுதிகளில்,
பூச்சி இனப்பெருக்கம் கட்டுப்பாட்டின்றி வளர்ந்தது.
இதனால் வயல்வெளிகள் வறண்டன, பூச்சிக்கொல்லிகள் அதிகம் பயன்படுத்தப்பட்டன.
தாவரங்களும், அதன் மீது சார்ந்த விலங்குகளும் வெளியேறியதால், மலைப்பகுதி கூட பசுமை இழந்துவிட்டது.
மலைகளில் வாழும் பறவைகள், சில வகை பல்லிகளை விழுங்கிய பிறகு மரணமடைந்த பதிவுகள் உள்ளன.
2015ல் மயிலாடுதுறையில் நடந்த ஆய்வின் படி,
பல்லி விழுங்கிய ஆந்தைகள் 65% மரணம் அடைந்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
இது பல்லியின் உடலிலேயே சில விஷாதத்துகளும் மரபணு மாற்றங்களும் உள்ளதைக் குறிக்கிறது.
இது இயற்கையின் உயிரியல் சக்திகளைச் சேதப்படுத்தும் ஒரு புதுவித உளவுத்தொழில்நுட்பம் எனக் கருதப்படுகிறது.
இந்தியா, மலேசியா, பிலிப்பைன்ஸ் போன்ற பசுமை நாடுகள்
இப்போது மரபணு விளையாட்டுகளுக்கான சோதனைக் கூடமாக மாறிவருகின்றன.
இந்த பல்லிகள் மனித உடலை மட்டுமல்ல, மனநலத்தையும் தாக்குகின்றன.
குழந்தைகளில் அதிக அலைக்கழிப்பு, மனநிலை மாறுபாடுகள், தூக்கமின்மை போன்றவை அதிகரித்துள்ளன.
ஜிப்மர், AIIMS, CMC வேலூர் போன்ற மருத்துவமனைகளின் ஆய்வுகள்,
சில வகை பல்லிகள் Histamine சுரப்பை தூண்டி, திடீர் அலர்ஜி அல்லது shock ஆகிய நிலைகளை ஏற்படுத்துகின்றன என்று கூறுகின்றன.
இவை அனைத்தும், இயற்கையின் பெயரில்
மனித உடல், உணவு, உளவியல், சூழல் ஆகிய அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்தும்
ஒரு சிக்கலான நவீன முயற்சியின் சுட்டிக்காடுகள்.
“ஒருவன் இந்த உலகத்தை ஆளும் ஆற்றலைக் கொண்டிருந்தால்,
மற்றொருவன் அந்த ஆற்றலை அழிக்க ஒரு நுட்பமான வழியை கண்டுபிடிப்பான்.”
இந்த வரலாற்று உண்மை இங்கே மீண்டும் முற்றிலும் நனவாகிறது.
அந்த நுட்ப வழி இன்று நம் வீடுகளில் ஓடும் ஒரு பல்லியாக இருக்கக்கூடாது.
அது நம் மொழியை அழிக்கக்கூடிய யந்திரமாக மாறக்கூடாது.
இந்த பல்லிகளை நாம் எதிர்த்து கேள்வி கேட்க வேண்டிய நேரம் இது.
இவை எங்கே இருந்து வந்தன?
யார் கொண்டு வந்தார்கள்?
யாருடைய ஒப்பந்தத்தில் வந்தன?
இந்த மண்ணின் மீது அவை வாழும் உரிமை பெற்றவையா?
பசுமையை அழிக்க இப்படிப்பட்ட உயிரியல் சாதனங்களை யார் பயன்படுத்துகிறார்கள்?
ஒரு சாதாரண பல்லி சுவரில் ஓடுகிறதென்று சிரிக்காமல்,
நாம் விழித்தெழும் நாளில்தான்,
மரபுகளின் அழிவு தொடங்காமல் தடுக்க முடியும்.
இந்தப் பல்லி என்ற உயிரினம்,
நம் நிலத்தையும், நம் நினைவுகளையும்,
நம் உடலையும், நம் உணவையும் —
இவற்றோடு கூட நம் மொழியையே toxin ஆக்கியால்,
அதை எதிர்த்து எழ வேண்டிய ஒரு பெரிய விழிப்புணர்வு சின்னமாக மாறும்.
🔻 இது
– ஒரு உயிரியல் அரசியல்.
– ஒரு மரபணுக் கலைச்சதி.
– ஒரு மனஅழிவுப் பயிற்சி.
– ஒரு பசுமைக்கொலை.
– ஒரு மொழி, மரபு, மனித வாழ்வியல் அழிவு