இஸ்ரேல் மற்றும் ஈரான் இடையே நீண்டகாலமாக நிலவி வரும் பகைமை, மத சிக்கல், கலாச்சார முரண்பாடு, அல்லது அணு ஆயுத பரபரப்பாக மட்டும் விளக்கப்படுவது தவறானது. உண்மையில் இது, வல்லரசுகளின் நுண்ணிய இயக்கங்களால் வடிவமைக்கப்பட்ட, உலகளாவிய பொருளாதார, உளவுத்துறை மற்றும் உள்நோக்கச் சூழ்ச்சிகளின் விளைவு. பொதுமக்கள் எதிர்பார்ப்பது போல் ஒரு நேரடி “இரண்டு நாடுகளுக்கிடையிலான வாதம்” என்றுதான் இது தெரியலாம். ஆனால் அதன் பின்னணியில் நம் பார்வைக்கு அடங்காத பல பரிமாணங்கள் செயல்படுகின்றன.
இஸ்ரேல் தனது வரலாற்று வேதனைகளின் பின்னணியில், பாதுகாப்பை ஒரு அகில நாகரீக கடமையாக பார்க்கிறது. யூத இன அழிப்பு (Holocaust) காரணமாக “மீண்டும் நம்மை அழிக்க விடமாட்டோம்” என்ற மனநிலை தேசிய உளவியலின் மையமாக உள்ளது. ஈரான், 1979 இஸ்லாமிய புரட்சியின் பின் உருவான ஷியா அடையாளத்தின் கீழ், மேற்கத்திய சக்திகளை ‘தீய சக்திகள்’ என்று பார்க்கும் வலிமையான மனநிலையை வைத்திருக்கிறது. இஸ்ரேல் அமெரிக்காவின் நெருங்கிய கூட்டாளி என்பதால், அந்த எதிர்மறையான பார்வை நேரடியாக இஸ்ரேலின் மீதுவும் வீழ்கிறது.
இரு நாடுகளும் ஒன்றையொன்று எதிர்த்துக்கொள்வதற்கான பிரதான மேடையாக அணு ஆயுதப்போட்டி உருவாகியுள்ளது. ஈரானின் அணு திட்டங்கள், இஸ்ரேலுக்கு உயிர் ஆபத்தாகவே தோன்றுகின்றன. ஆனால் இது உண்மையில் யாருக்காக பயம்? யாருக்காக பாதுகாப்பு? யார் இந்த பயத்தினை ஊக்குவித்து வைத்திருக்கின்றனர்?
இந்த வினாக்களுக்கு பதில், சர்வதேச அரசியல் மேடைமீது இயங்கும் மறைமுக இயக்கங்கள் – அதாவது நிதி மாபியா, உளவுத்துறைகள், தனியார் ராணுவக்குழுக்கள் மற்றும் ஆயுத நிறுவனங்களின் சுரண்டல் விருப்பங்கள் ஆகியவையில் இருக்கின்றன. உலகின் மிகப் பெரிய ஆயுத உற்பத்தி நிறுவனங்கள் – Raytheon, Lockheed Martin, Rafael, Elbit Systems – இவை அனைத்தும் இந்த மோதலில் நிதி பங்கு வைப்பாளர்களைப் போல இருக்கின்றன. போர் நடைபெறும் வரை அவர்கள் வியாபாரம் நடைபெறும்.
CIA மற்றும் Mossad போன்ற உளவுத்துறைகள், இந்த நாடுகளுக்குள் புரட்சிகளை தூண்டும், விஞ்ஞானிகளை அழிக்கும், தகவல் திருடும், மற்றும் “தவறான தீர்வுகளை” பொதுமக்களுக்கு உண்மை போல் விற்பனை செய்யும் பணியில் ஈடுபட்டுள்ளன. இதற்கான வரலாறு 1953 இல் ஈரானில் நிகழ்ந்த மோசட்டெக் அரசு புரட்சியிலேயே தெளிவாகப் பார்க்கக்கூடும் – இது நேரடியாக CIA தலைமையில் நடத்தப்பட்டது.
அதற்கு மேலாக, உலகத்தை நடத்தும் நிதிச் சூழ்நிலை இயக்கங்களும் (BlackRock, Rothschilds, JPMorgan Chase) இக்கட்டத்தில் முக்கிய பங்காற்றுகின்றன. எண்ணெய் சந்தைகள், நாணயத் திணிப்புகள், பொருளாதார தடைகள் போன்றவை வழியாக நாடுகளை அடக்க முறைகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன. இதை ஏற்கும் நாடுகள் ‘நேச நாடுகள்’; எதிர்ப்பவர்கள் ‘தீய நாடுகள்’ என ஒழுங்கமைக்கப்பட்டிருக்கும்.
இந்த பின்புல சூழ்நிலையுடன் கூடிய முக்கிய பாத்திரமாக Private Military Companies (PMCs) தோன்றுகின்றன – Blackwater (Academi), Wagner, Smith International போன்றவை. இவை நேரடியாக போருக்கு தயாரான தனிப்பட்ட சேவைகளை வழங்கும் கமர்ஷியல் ராணுவக் குழுக்கள். யுத்தம் வேண்டுமா? பணம் கொடுங்கள்; கையெழுத்திடுங்கள்; எதிரிகளை அழித்துவிடுகிறோம். இது தான் அவர்களின் கொள்கை.
இதையெல்லாம் பொதுமக்கள் புரிந்து கொள்ள முடியாத வகையில் ஊடகங்களும் செயல்படுகின்றன. எதையும் கேள்வி கேட்காத, உணர்வுகளால் ஆட்கொள்ளப்படும், ஒவ்வொரு செய்திக்கூறும் பயத்தையே தூண்டும் வகையில் அமைந்துவரும். “ஈரான் = பயங்கரவாதம்” என்ற ஓர் உருவகம், “இஸ்ரேல் = தற்காப்பு” என்ற ஓர் உணர்வு – இவை உள்ளடக்கிய வணிக வியாபாரம் தான் நடக்கிறது. இது மதம் அல்ல, நம்பிக்கையல்ல, மனிதாபிமானமல்ல – இது கோடிக்கணக்கான டாலர்கள் மதிப்புடைய பங்குச்சந்தை வியாபாரம்.
முடிவில், இஸ்ரேலுக்கும் ஈரானுக்கும் இடையே நிகழும் போரின் உண்மையான காரணம் – பாதுகாப்பும் மதமும் அல்ல. அது, உலகை இயக்கும் நிதி மற்றும் தொழில்துறை மாபியாவின் விருப்பங்களின் விளைவாகும். உண்மை மக்களுக்குப் பஞ்சமும், சாவும், வெளியீடும்; ஆனால் பின்புல இயக்கங்களுக்குப் புதிய ஒப்பந்தங்களும், பாதுகாப்பு வியாபாரங்களும், எண்ணெய் கட்டுப்பாடுகளும் கிடைக்கும்.
📚 References (English):
1. National Security Archive, GWU – CIA & 1953 Iranian Coup
2. The Guardian, BBC News, Haaretz – Mossad & Iran | BBC
3. Brookings, RAND – US-Israel Defense Industry | RAND
4. Foreign Policy – PMCs Overview
5. The Economist, FT – Global Finance & War | FT
6. IAEA – Iran Nuclear Reports
7. CFR, Al Jazeera – Energy & Geopolitics | Al Jazeera